Gepubliceerd op January 1st, 2020
Een vereniging wordt maar opgericht als er enerzijds voldoende nood aan is en anderzijds voldoende draagkracht is. In 1970 was dit het geval op de Vuurtorenwijk, een buitenwijk in Oostende. De verwaarloosde infrastructuur en de hokjesmentaliteit waren een doorn in het oog van een aantal wijkbewoners die de handen in elkaar hadden geslagen. De Werkgroep Vuurtoren werd een feit. Door het enthousiasme lieten de eerste successen - eerst zeer bescheiden qua omvang - niet lang op zich wachten. Dit is het verhaal van de stichting.
We gaan even terug in de tijd, naar 1970. De infrastructuur van de Vuurtorenwijk in Oostende was in een erbarmelijke toestand, getuige dit krantenartikel. De wijk was bovendien politiek niet echt goed vertegenwoordigd in het stadsbestuur. Het was immers een buitenwijk, door de havengeul en een drukke kustweg afgesneden van het hart van de stad. Er moest dus iets gedaan worden om zo snel mogelijk de toestand in de wijk te verbeteren. Deels ligt dit aan de basis van het oprichten van de Werkgroep Vuurtoren.
Luchtfoto gedeelte Vuurtorenwijk anno 1971
De Werkgroep is echter niet exclusief om die reden opgericht. Ze bestond ook om andere noden, meer immateriële, te vervullen. Cafés, bijvoorbeeld, organiseerden vrijwel altijd op individuele basis bepaalde evenementen. Iedereen deed een beetje wat hij/zij graag wilde in zijn/haar eigen kring. Het doel was deze initiatieven te verenigen in grotere kringen en ze tegelijkertijd op een hoger niveau te tillen.
De stichting zelf vond plaats op 14 maart 1970 in de toenmalige drukkerij DELRUE in de Voorhavenlaan. Het handgeschreven stichtingsdocument (van Kamiel Dirickx) hierna vermeldt de 12 leden en de doelstelling van de groep.
Het stichtingsdocument
De hele groep besloot na de korte maar begeesterende vergadering iets te gaan drinken in het café Jean Bart. Etienne, de toenmalige uitbater, was verwonderd nog zo laat zo'n grote groep te zien. Niettemin bood hij de leden een drankje aan op zijn kosten wanneer de groep duidelijk maakte wat zij wilden bereiken met de vereniging. Toen hij hoorde dat de groep nog geen penningmeester en geen centen in kas had nam hij een briefje van duizend frank uit de kassa en overhandigde dat aan Kamiel Dirickx, de bezieler van de Werkgroep, als eerste financiële bijdrage.
Niet lang daarna en juist op tijd voor de officiële voorstelling van de nieuwe vereniging werden de eerste statuten gepubliceerd. Een grappige kanttekening is dat de leden aan de artikelen van de statuten bij de stemming ervan een beoordeling toekenden.
Onmiddellijk na de oprichting van de vereniging nam het bestuur contact op met de toenmalige burgemeester Jan Piers en zijn bevoegde schepen Jan Felix. De reactie van het stadsbestuur was positief en verzekerde in de komende jaren een vlotte toegang en veel steun. De officiële voorstelling van de vereniging aan het stadsbestuur met begeleidende persconferentie ging door op 4 juni 1970 in het restaurant de BOAT in de Dr. E. Moreauxlaan. Zie hierna de elementen voor een persbericht.
Het persbericht voor de officiële voorstelling
Het directe gevolg van de contacten met de bevoegde schepen was een rondgang met de schepen op de wijk waar de werkgroep de te verbeteren punten aantoonde. Schepen Felix bemiddelde in het college de nodige acties.
De resultaten van de inzet van de jonge ploeg van de Werkgroep Vuurtoren werden al snel zichtbaar voor het brede publiek. Een bewijs is dit uittreksel uit het Nieuwsblad van de kust, editie vrijdag 12 juni 1970:
10-daagse kermisstunt op de vuurtorenwijk!
Een Groot-Oostende-Programma dat IEDEREEN aantrekt!
... Wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij. Dat geldt vooral voor de inwoners van de Vuurtorenwijk. Kort geleden staken jonge mensen de koppen bijeen. Nieuwe initiatieven moesten voor eens en voor altijd een dam werpen tegen de reeds jarenlang hangende problemen. Meteen was de "Werkgroep Vuurtoren" geboren.
Veelzeggend feit: de 47-jarige Gust Lesaffre is de ouderdomsdeken van het jong en dynamisch bestuur. Voorzitter Kamiel Dirickx kan rekenen op volgende kern:
Ondervoorzitter Herman Defurne; Ondervoorzitter-feestleider Maurits Staelens: sekretaris Willy Degoe; schatbewaader Albert Heuzel: kommissarissen . Rosa Defer, Daniël Goes, August Lesaffre en Willy Sabbe.
Doel
De werkgroep stelt zich ten doel de morele, kulturele en materiële belangen van alle bewoners van de Vuurtorenwijk te behartigen en hun belangen te verdedigen bij het Stadsmagistaat. Waarbij de buralistische gedachte primeert: boven en onafhankelijk van de politieke partijen of verenigingen van levensbeschouwelijke aard.
Bovengenoemd bestuurskomitee dirigeert verder een vijftal sekties, die naast een voorzitter ook over twee sektieleiders beschikt. Zo heeft men:
Sektie Sociale Aktie, onder de leiding van de h. Kam. Dirickx.
Sektie Feestelijkheden en publieke relaties, voorgezeten door de h. Maurits Staelens.
Sektie Groen en Urbanisaties, gedirigeerd door de h. Herman Defurne.
Sektie Jeugd en Kultuur, met de h. Dirickx als kopstuk.
Sektie Derde Leeftijd, waarvoor mevr. Rosa Defer zich tenvolle inzet.
Samenwerking met stadsbestuur
Een verheugend feit is niet alleen de toenadering die door de "Werkgroep" met het Oostends stadsbestuur werd bewerkt, doch de belangstelling die het magistraat naderhand voor de intenties en noden van de Vuurtorenwijk betoonde.
Zonder aan overdreven optimisme te doen, voelt men het toch aan dat men zich in de nabije toekomst aan een nog grotere versoepeling Vuurtorenwijk - Oostends Stadsbestuur mag verwachten. Positieve punten wijzen erop dat de Vuurtorenwijk niet langer het godvergeten randgebied van de Koningin der Badsteden zal zijn.
In plaats dat de 7400 inwoners nog langer een doorn zijn in de ogen van de Stad Oostende, kondigt de Vuurtorenwijk zich aan als een progressieve volksgemeenschap die geroepen is tot een der aantrekkelijkste wijken van de Stad Oostende uit te groeien.
VOOR DE JEUGD wordt binnenkort een nieuw jeugdpaviljoen ingewijd. Ook in het nieuw te bouwen sociaal woninckompleks aan het Sluizenplein is een jongeren lokaal voorzien. De jeugd krijgt de beschikking over speelpleinen, een voetbalterrein en een basketballveld.
DE DERDE LEEFTIJD krijgt ook spreekrecht. Zo is in de Sluyswijk een lokaal voor de bejaarden voorzien. De bejaarden zullen aldus op hun wijk ontspanning vinden. Zodat de trafiek Vuurtoren-Stad (met zij De Meybrug e.a. hindernissen) zo goed als tot een minimum werd herleid.
EEN VLAAMSE KERMIS wordt ingericht alsook debatavonden, tentoonstellingen, voordrachten, enz. die er toe bijdragen het kultureel peil van de Vuurtorenwijk een flink stuk de hoogte in te jagen.
OOK DE URBANISATIE blijft niet achterwege en nieuwe verwezenlijkingen blijven in 't vizier. Anderzijds zal men ijveren tot het aanleggen van de dringende voetpaden, terwijl eveneens aan het waterprobleem zo snel mogelijk een definitieve oplossing moet gegeven. Wat het algemeen zicht betreft zal ruime aandacht aan groenstroken gewijd.
EEN ZWEMBAD is ook een noodzakelijkheid. Dat wordt duidelijk onderstreept wanneer men ziet dat er meer dan tweeduizend kinderen op de Vuurtorenwijk gehuisvest zijn, die thans naar Den Haan of Klemskerke moeten gaan willen ze een zwembad vinden.
Schepen Felix moedigt de werkgroep aan!
De "Werkgroep Vuurtoren" koos vorige week het lokaal "The Boat" uit voor een kontakt met het Oostends Stadsmagistraat en met de pers. Het past hier een woordje van dank toe te zwaaien aan uitbater Robert Maes, die op perfekte wijze zijn gasten wist te ontvangen.
Voorzitter Kam. Dirickx dankte de h. Felix en het Oostends Stadsbestuur voor de daadwerkeliike steun die zopas aan de "Werkgroep Vuurtoren" werd verleend. Aldus kon een programma samengesteld dat als "10-daagse Kermisstunt van de Vuurtorenwijk" gewis veel Oostendenaars van de middenstad - en andere buitenwijken - naar de Vuurtorenwijk zal lokken.
In zijn wederwoord juichte de h. schepen Felix het initiatief van de oprichting van deze werkgroep met beide handen toe. De eerste dialogen, aldus spreker, wierpen reeds tastbare resultaten af. De h. Felix hoopt dat de huidige vastgelegde kontakten ook voor wat de toekomst betreft zullen bestendigd blijven.
Voorzitter Kam. Dirickx legde er de klemtoon op dat de werkgroep alles in het werk zal stellen opdat de Vuurtorenwijk een grote bloei tegemoet gaat. Spreker suggereerde zelfs het aanbrengen van een paar spandoeken met "Welkom op de Vuurtorenwijk! ", alsmede het opsmukken van de E. Moreauxlaan door het plaatsen door de uitbaters van de vele herbergen, van kleurrijke terrassen op het voetpad. ...
Transscript van het krantenartikel
Voorts werd er ook op het stadhuis niet stilgezeten, getuige volgend (omkaderd) stukje in de lokale krant m.b.t. de trottoirs op de Vuurtorenwijk:
Uittreksel uit een lokale krant
Als gevolg daarvan paste het stadsbestuur de infrastructuur (<trottoirs> en andere) aan, maar op een zeer langzaam tempo.
Niet alle resultaten van de inzet van de jonge vereniging werden positief onthaald. Een bekende wijkbewoner, voorzitter van verschillende verenigingen op de wijk, reageerde behoorlijk negatief. Het voornaamste verwijt was het "kapen" van het resultaat van de inzet van zijn verenigingen. Mr. O. Vanhoutte besloot zijn brief van 15 juni 1970 zelfs met de zin "Met niet al te simpatieke groeten" ...
Terug naar de overzichtspagina
