Gepubliceerd op January 30th, 2020
Meetje van de Viertorre was een van die volksfiguren met het hart op de juiste plaats. Zij kon zowel omgaan met de beroemdheden van die tijd als met de armsten op de wijk. In zowat alle verenigingen was ze actief. Een grootse huldiging bij haar 75e verjaardag was dan ook geen toeval.
Wie was het "Meetje van de Viertorre"? Mevr. Jeanne Jacobs werd geboren in Zandvliet, tegen de Schelde op 23 februari 1905, als tweede van vier kinderen. Haar familie verhuisde echter vlug naar het Antwerpse havenkwartier. De Eerste Wereldoorlog ging aan haar voorbij zonder bijzondere incidenten en op 22-jarige leeftijd trouwde ze met de zoon van een gerenommeerd etablissement op de Keyserlei. Daar leerde ze de gegoede burgerij kennen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog geeft ze hulp aan de noodlijdenden en helpt ze personen die op de vlucht zijn voor de vijand door de onderdak aan te bieden.
Na de oorlog duikt ze op in Blankenberge, waar ze een handelszaak leidt naast het casino en waar ze de rol van "leading lady" van het mondaine Blankenberge wordt. In 1949 opent ze een zaak op de Vuurtorenwijk in Oostende. Beroemdheden die optraden in het Kursaal kwamen bij haar over de vloer: Carmen Miranda, Mistinguett en andere grote namen in de showbusiness. Maar naast de glamour en glitter leert ze ook de noden van de kleine mens kennen. In 1958 wordt ze lid van Opex Sportif, die in die tijd zowat alles op de wijk organiseerde. Haar woonkamer werd de vergaderzaal voor deze vereniging. Het is daar dat ze vanaf 1960 de bijnaam "Meetje van de Viertorre" kreeg.
Tijdens de zeer harde winter van 1963 stond ze in voor de actie "Voor den Opex - door den Opex" voor de verdeling van kolen, vis en eetwaren aan de minstbedeelden. Haar huis was ook het zenuwcentrum voor een groots evenement op de Spuikom in 1968, waar de Zeemacht en de Parachutisten aan meededen. Om bepaalde gunsten af te dwingen werd daar dan de champagne te voorschijn gehaald. Nog veel samenkomsten van de vereniging Opex Sportif gingen door ten huize van Meetje tot de vereniging ermee ophield in 1969.
Toen in het jaar 1970 daarop de Werkgroep Vuurtoren werd gesticht was Meetje dan ook weer van meet af aan bestuurslid. Haar woonkamer in de "Candle Club" deed nu ook meer dan eens dienst als noodzaal voor een vergadering, waar ze drankjes en hapjes aanbood. Daarnaast zetelde ze ook als bestuurslid in de Verenigde Handelaars Vuurtoren en was ze erelid van de Ijslandvaarders. Maar waar haar hart vooral naar uit ging waren de jongens van de IBIS. Omdat ze zelf geen kinderen had voelde ze als een moeder voor die knapen en zorgde ze elk jaar voor een geschenk voor de communicanten. Daarnaast steunde ze ook de jongens van het visserstehuis "De Bolle" en de derde leeftijdsgenoten van het rusthuis "Gotschalck".
Meetje met een knapje van de IBIS
De werkgroep wilde voor haar 75e verjaardag dan ook iets speciaals organiseren, ookal omdat ze niet meer in de beste gezondheid verkeerde. Ze richtte de nodige briefwisseling aan het stadsbestuur, die prompt en positief reageerde. Op zaterdag 23 februari 1980 ging de huldiging door in de zaal Sluisvliet.
Huldiging van Meetje van de Viertorre door schepen Felix
In zijn toespraak vergeleek de toenmalige voorzitter van de Werkgroep Kamiel Dirickx haar met Edith Piaf. Weliswaar klein van gestalte, maar met een groot hart. Een moment van ontroering was zeker toen de voorzitter vroeg aan de aanwezigen om te luisteren naar het lied "Mijn leven" van Ron Davis, een lied als het ware geschreven voor Meetje.
Terug naar de overzichtspagina
