Gepubliceerd op March 12th, 2020
Drie evoluties in onze leefwereld hebben in de laatste 50 jaar een invloed gehad op het verenigingsleven. De hoeveelheid vrijetijd is gegroeid, de partner in het gezin is vandaag ook aan het werk en de technologie staat toe ogenblikkelijk te communiceren zonder in elkaars nabijheid te vertoeven. De besteding van de individuele vrijetijd is dus nu totaal verschillend dan vroeger en dwingt verenigingen hun "toekomst" heruit te vinden.
De voorzitter kijkt naar de toekomst.
De toekomst wordt gedefinieerd als volgt: "Het is de tijd die na het huidige moment komt". Niemand weet wat de toekomst brengen zal en hoe die toekomst er zal uitzien.
De hele leefgemeenschap heeft een enorme ontwikkeling meegemaakt gedurende de voorbije 50 jaar. Zowel op het vlak van technologie, van wetenschap, van het met elkaar omgaan, als in de vrijetijdsbesteding en in de ontspanning is werkelijk niets wat het ooit is geweest.
Zo is ook het algemeen gedrag van mensen grondig gewijzigd: de tijd van alléén maar werken en werken is allang voorbij. De vrijetijd, die alsmaar groeit, is even belangrijk geworden als de arbeid en het geld verdienen: het gezin, de familie en vrienden eisen een altijd groter wordende plaats op in het dagelijks leven.
Ook de manier en de wijze waarop men die vrijetijd doorbrengt en waaraan men ze besteed is, om het maar te zeggen, revolutionair anders. Bijna iedereen beschikt over eigen middelen om die vrijetijd door te brengen: auto, televisie, smartphone, een liefhebberij, de sport- en fitnessclub en het op reis en of op restaurant gaan zijn gemeengoed geworden en maken deel uit van deze moderne maatschappij.
De ontspanning na een doorgaans zeer drukke werkweek is mee geëvolueerd met de tijdsgeest. Tweeverdieners werken gedurende de werkdag en hebben elk hun eigenheid om zich te ontspannen na het werk. Waar voornamelijk de man die ontspanning zocht én vond in cafés en allerhande verenigingen, vindt hij die nu meestal samen met de partner en de vriendenkring op grote festivals, in groepsreizen of cruises, grote volksfeesten en dergelijke meer. Kortom, totaal "anders" dan pakweg 20 à 30 jaar geleden.
De Werkgroep Vuurtoren en andere verenigingen hebben altijd hun beste beentje voorgezet om zo veel mogelijk mensen te vermaken en te amuseren door de inrichting en de organisatie van heel veel verscheiden activiteiten en evenementen. Het boek over "50 jaar Werkgroep Vuurtoren" is daar een bewijs van en is tevens een stille getuige van de vele organisaties in een rijk verleden.
Wij leven echter in het "NU": in een wereld met multi-media die ons om de oren en het hoofd worden geslingerd, in een wereld met allerlei artificiële intelligentie om ons heen, in een wereld vol met slimme apparatuur en slimme meters en toestellen die, als we niet opletten, ons leven beheersen.
Het is in deze nog altijd evoluerende wereld zéér moeilijk geworden om mensen buitenhuis te krijgen, doodeenvoudig omdat het aanbod van gebeurtenissen overweldigend is, zeker in een bruisende stad als Oostende. Het aanbod is hierbij vele malen groter dan de behoeften en dit maakt het moeilijk voor de mensen om te kiezen waarheen en waar naartoe ...
De vragen die ik mij hierbij stel zijn dan ook onvermijdelijk en tevens logisch: is het vandaag niet de hoogste tijd om opnieuw te brainstormen en eens stevig na te denken hoe wij, als Werkgroep Vuurtoren, ons kunnen inpassen op onze Vuurtorenwijk met een blik op de Oosteroever om te trachten nieuw leven te blazen in het sociale leven van de beide delen van onze wijk.
Moeten wij niet op zoek gaan naar nieuwe dingen en daar creatief mee omgaan? Zijn de mensen daar in het algemeen nog vatbaar, gevoelig en aandachtig voor? Hoever strekt hun interesse nog voor nieuwe initiatieven en in welke mate vinden we daarvoor gehoor bij de autoriteiten?
De "toekomst" zal het ongetwijfeld uitwijzen ...
Emiel BRAECKMAN
Voorzitter Werkgroep VUURTOREN
Oostende, 14 maart 2020
Terug naar de overzichtspagina
